Gelen bayram mesajlarıyla gurur duydum. İçlerinden birini çok beğendim. Paylaştım. Cumhuriyet meydanına gittim. Tören başlamadan biraz önce gitmiştim. Çevreyi inceledim.
Bayraklar var. Ses düzeni kurulmuş. Mahalli medya hazır bekliyor.
Kısa sürede kalabalık oluştu. Kalabalık, ayrı iki guruptan oluşuyordu. Bir gurup sandalyelere oturmuş, hükümet konağına bakıyordu.
Diğer gurup Atatürk anıtının önünde toplanmıştı. Bunlarında ayrı ses düzenleri ve kürsüleri vardı.
Yeni gelenler, istedikleri guruba katılıyorlardı.
Çubuk demirlerden sağlam bir çatı yapılmış, Büyük boy bayraklar gerilmiş, altında oturanlar yakıcı güneşten korunuyordu. Hepsinin yönü, hükümet konağına bakıyordu.
Diğer guruptakiler, bayraklarına elli cm. kadar çıtalar takmış ellerinde taşıyorlardı. Yönleri, Atatürk anıtına ve konuşma yapılacak kürsüye dönüktü
Ben, iki gurubun aynı programla toplanmış olduğuna inanmak istiyorum. Çünkü bugün Zafer bayramıdır.
Saygı duruşu, istiklal marşı, şiirler…
Bunları Atatürk anıtının önündeki gurup yapıyor. Bu gurupta ili temsil edenler yok. Diğer gurup katılmıyor.
Bir anda ses düzeninde karışıklık oldu.
Bir gurubun şiiri ile diğerinin Bat ve bakla dolmasına daveti karıştı. Şiir baştan tekrar okundu. Bu gurup Atatürk anıtına çelenk koydu. İyi bir düzenlemeyle bayram günü kutlama, başka bir günde, Geleneksel Tokat Ev Yemekleri Yarışması yapılarak iki gurup halinde yapılabilirdi. Güzel bir birlik beraberlik sergilenmiş olurdu.
Girmeden tefrika bir millete, düşman giremez;
Toplu vurdukça yürekler, onu top sindiremez.
- Akif Ersoy