UMRE NOTLARI – GÜZEL BİR HİKAYE
Hz. Muhammed “Ben iki kurbanlığın oğluyum.” buyurmuştur. Hz. İbrahim bana bir evlat verirsen en sevdiğim şeyi sana kurban edeceğim diye Allah’a yalvarır. Hz. İsmail dünyaya gelir, büyür.
Hz. İbrahim rüyasında “en sevdiğim şeyi kurban et!” diye uyarılır. Bu rüyayı birçok kez görür, en sonunda en çok sevdiğinin ciğer paresi olan Hz. İsmail olduğu hatırlatılır.
Kendisine usulünce anlatır. Hz. İsmail “babacığım Allah benim kurban olmamı istiyorsa istediğin yerde kurban edebilirsin.” der. Baba oğul Mina’ya gelirler. Şeytan peşlerine takılır. Hz. İsmail’i caydırmaya çalışır. Hz. İsmail yerden bir taş alıp şeytana atar. Şeytan yine takip eder, Hz. İsmail ikinci taşı da atar, şeytan yine vesvese verir ve caydırmaya çalışır, Hz. İsmail üçüncü taşı da atar.
Sonra Hz. İbrahim Hz. İsmail’in isteği üzerine gözlerini bağlar, kurban işi başlar. Hz. İsmail “babacığım gözlerimi çöz, insanlar ne kadar itaatsiz evlatmış diye düşünmesinler.” der. Tam Hz. İsmail boğazlanacağı sırada Hz. Cibril gökten bir koçla süzülür. Hz. İbrahim’in büyük imtihanı bitmişti. Hz. İsmail’i değil koçu kurban etmesini ister, tekbirlerle koç kurban edilir. 1. kurbanlık Peygamberimizin dedelerinden olan Hz. İsmail’dir.
2. kurbanlık; Peygamberimizin dedesi Abdülmuttalip, seller nedeniyle iyice bataklık olan zemzem kuyusunu temizleyip tamir ettiriyordu. O sırada bu onurlu işi yapmak isteyen çok aile vardı. Peygamberimizin dedesine çok zorluk çıkardılar. Abdülmuttalip Kabe’de Allah’a yalvardı. “Allah’ım bana 10 erkek evlat verirsen içlerinden birini sana kurban edeceğim.” diye…
Zamanla Abdulmuttalip’in 10 oğlu oldu, büyüdüler. Rüyasında oğullarından birisini kurban etmesini istediler.
Abdülmuttalip 10 oğlunun isimlerini yazdı. Bir torbaya koydu. İçlerinden birini çekti. Kura peygamberimizin babası Hz. Abdullah’a çıktı. O zaman daha evlenmemişti. Abdülmuttalip, Abdullah’ın kolundan tuttu, kesmeye götürürken Abdulmuttalip’in kızları, hanımları feryat edip Peygamberimizin babasını vermediler, o toplumdaki bilginlere sordular.
-Cevap: Bir insanın karşılığı on devedir. Hz. Abdullah’la 10 deve yazılı kağıt torbaya konuldu, kura çekildi. Kura yine Hz. Abdullah’a çıktı.
-Develer kurban edildi, yine kura çekildi. Böylece 10’ar 10’ar çekile çekile 90 sayısına ulaşıldı. Son 100. deve kurasında kura develere çıktı. 100 deve kurban edildi, Hz. Abdullah kurtuldu. Onun için Peygamberimiz “Ben iki kurbanlığın oğluyum.” buyurmuştur.
1-Hz. İsmail: Koç ile kurban edilmekten kurtuldu.
2-Hz. Abdullah: 100 deve ile kurban edilmekten kurtuldu.
