Ben bir İnsanım!
Bir de Müslüman’ım o kadar.
Ha Tokat’ta doğmuşum,
Ha Diyarbakır’da doğmuşum,
Kars’ta, Sivas’ta, Malatya’da..
Ya da Ankara’da, İstanbul’da, İzmir’de doğmuşum…
Ne fark eder ki?…
Ben bir İnsanım!
Bir de Müslüman’ım o kadar.
Türk’üm, Kürt’üm..
Alevi’yim, Sünni’yim, Laz’ım, Çerkez’im, Romen’im…
Kim, nereli, neci olduğum,
Nerede doğduğum ve nerede yaşadığım,
Zengin veya fakir biri olduğum,
Nerede ne iş yaptığım…
Ne fark eder ki?…
Mayam toprak,
Mal, can, ten, mevki, makam emanetim..
Şiirle, edebiyatla ve fikirle hemhalim.
Umut, koşuşturma, bir tebessüm sermayem,
Aydınlığa talibim, arzum sevelim sevilelim.
Şu üç beş günlük dünyada
Dile dokunur üç beş güzel hatıra bırakalım.
Kaleme alınmış bir kaç şiir ve makaleden başka
Namım ve nişanım olmuş olmamış…
Ne fark eder ki?…
Ben bir İnsanım!
Bir de Müslüman’ım o kadar.
Hiç bir kimseyi kırmadım, kırmam da,
Kimseye sövmedim sövmem de,
Plan ve dalavere çevirmek hiç bilmem,
Kötülük düşünmeye vaktim de yok zaten.
Çok şükür bir işim,
Bir derdim ve bir davam var..
Amacım, hedefim ve ilkelerim var.
Büyük bir davanın küçük bir neferiyim.
Yaşamak ve yaşatmak hedefindeyim,
Yol açmak ve yol göstermek derdindeyim,
İnsan olmak ve insan kalmak
ve bir Müslüman gibi yaşamak,
Şu gök kubbede
“Bir hoş sada” bırakmak emelindeyim..
Onun için koşuştururum,
Okurum, yazarım, dilim döndüğünce konuşurum.
Günlük dedikodularla
ve boş işlerle zaman kaybetmem.
Politikalarla da uğraşmayı bıraktım zaten…
Tabi ki hatalarım, yanlışlarım,
Günahlarım da yok değil.
Neticede ben de bir beşerim..
Ama özür dilemesini de bilirim.
Büyüğüme saygıda, küçüğüme sevgide kusur etmem.
Nereden geldiğimi, nereye gideceğimi,
Ve nerede duracağımı da bilirim.
Bir kapıyı çekip gitmem gerektiğinde bile
Ya elimi, ya da ayağımı
kapının arasına korum ki,
Dostumun yüzüne çarpmasın diye..
Sizin anlayacağınız zarif ve uysal biriyim.
Olmaya çalışıyorum en azından…
Uysalım dedim de..
O kadar da değil be canım
Netice de ben de bir insanım.
Bir can ve bir nefis taşıyorum.
Bir onurum ve bir şerefim var,
Benim de kırmızı çizgilerim,
Dokunulmazlarım var…
Olmasa daha iyiydi ama
Bir eşek saatim,
bir de eşref saatim var…
Sürçü lisan ettikse affola dostlar.
Herkesten üstün değilim ama
Kimseden de aşağıda değilim..
Kendimle de iftihar ediyorum,
Bir başkasına gösterdiğim teveccühün,
Sabrın, tahammülün, iyiliğin..
Binde birini, sadece binde birini olsun
Karşıdan beklemeye,
Arada bir de hatırlanmaya hakkım var…
Dedim ya!
Ben bir İnsanım!
Bir de Müslüman’ım o kadar…