38°C
24 December 2024
Köşe Yazıları

BUNDAN BÖYLE

  • Kasım 28, 2018
  • 3 min read
BUNDAN BÖYLE

Yaşlı bir çınar ağacının gölgesine oturmuş, sırtımı ona yaslamış, uzattığım ayaklarımı da dinlenmeye almıştım. Etrafta genç çam ağaçları olanca yeşilliğiyle nefes saçıyorlardı etrafa.

Sınıfımla, çocuklarımla bir piknikteydik. Etraf yemyeşildi. Çocularım bu yeşillilte öyle güzel oynuyorlardı ki onları izlemek haz veriyordu bana. Sırtımı yasladığım o koca çınar hiç de şahit olamamıştır bu güzelliğe, böyle bir yaşanmışlığa.

Çocuklarımın her biri ayrı güzellikte zıplıyor, hopluyor, top koşturuyor, birdirbir, körebe oynuyorlar. Her biri kendi oyunlarının seyrinde zafer çığlıkları atıyorlar.

Yaşlı çınar ağacı etrafındaki genç çam ağaçlarını koruma altına almışsa, ben de çocuklarımı öyle koruma altında tutuyordum. Ne güzel çocuklardı benim çocuklarım. Ali, Ahmet, Musa, Rıza… Top kaçırma oyunu oynuyorlardı. Ayşe, Mehmet, Eren, Kadir, Yalçın… Kendilerince takılmış ne oynadıklarını seçemiyordum. Öznur, Can, Melih, Keziban, Sati… İp atlıyorlardı. Bir grup da az ötede belli ki acıkmışlar, yiyecek sepetlerinin başını bekliyorlardı.

Diğer bir grup el ele, omuz omuza türküler söyleyip halay ile karışık zıplayıp duruyorlardı. O kadar güzel oynuyorlardı ki yüreklerindeki kuş misali çırpıntıyı kendi yüreğimde hissediyordum. Yüreğim değirmen misali sevgi öğütüyor, sevgi üretiyordu. Çam kozaları topluyordu eteklerine Mine… Ne yapacaktı acaba? Piknik öyle güzel, öyle anlamlı, öyle neşeli geçiyordu ki zamanın nereye koştuğunu anlayamadım. Gölgesine ayaklarımı uzatıp sırtımı yasladığım ulu çınar ağacı hafif sallanır gibi oldu. Ve kucağıma iri, sararmış bir çınar yaprağı nazlı nazlı salınarak düştü… Düşüverdi. Gözlerimi heyecanla, özlemle açtım. Kalbim yerinden çıkarcasına çarpıyordu. Ellerim o sarı yaprağı tutmuşçasına kenetlenmiş avuçlarım ateş gibi yanıyordu. Kalktım saate baktım. Sabahın 7.30’u, okul zilinin çalma vaktiydi. Ama o zil artık bizler için sarı yaprakların düşüş zilleriydi.

Bundan böyle anılarla yaşamak lakin sağlıklı ve mutlu yaşamak var artık. Sevgiyle kalın, dostça yaşayın. Tüm öğretmenlerin günü kutlu olsun.

DİKKAT!  Gazeteciden ne isteniyor?

Esen kalın.

About Author

Şerare Kıvrak

Subscribe
Bildir
guest

0 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments
tokat haberleri reseller tokat haberleri
kingroyal meritking meritking giriş kingroyal giriş madridbet