EGE
Zaman zaman kitap fuarlarına davet ediliyoruz. Bazen de kendimiz fuarlara ziyaretçi olarak katılıyoruz. Maksat yazar ve yayıncı dostlar ile yeni kitaplarımız, fuarlar, kitaplar, gelişim üzerine fikir alış verişinde bulunarak hem muhatabımızın hem kendimizin gelişimine katkı sağlamak istiyoruz.
Sinop kitap fuarına da gitme amacımız, dostlarla buluşarak, onlarla tanışmak, tanıştıklarımızla muhabbetimizi geliştirmek ve ilerisi için de dostlukların gelişimine zemin hazırlamak. Bu amaca da ulaşıyoruz çok zaman. Çünkü kitap üzerine, okumak üzerine sohbet “Oku” emrini verene ibadet kadar zevklidir anlayana.
Sinop fuarında en çok etkilendiğimiz şey her ikisi de işitme engelli olan Ali ve Emine Ünlü’nün engelli olmayan 7 yaşında ilkokul 2’ye geçen oğulları Ege idi. Daha okumayı yeni öğrenen Ege’nin ilk okuduğu kitaplardan biri olan “Engelleri Aşanlar”ın yazarı olmak bizi mutlu etti. Ege fuarda bizden imzalı aldığı kitabı bir haftada heceleyerek okumuş ve bayağı etkilenmiş. Torununun çok okumasını isteyen babaannesine de “bu kitaptan mutlaka öğretmenime hediye etmek istiyorum” demiş. Engellilerin başarı hikayesi O’nu etkilemiş yani. Bana da kitap hediye eden eniştemi, eşi ve çocukları unutmuş ama ben unutmamışsam Ege de ilk kitaplarından olan Engelleri Aşanlar’ı ve bizi unutmayacak inşallah.
Torun sahibi olan, yetkisi ve gücü olan 60’lık sözde aydınların, vatanseverlerin kitap alarak torunlarına kitap hediye etmemek için bin dereden tonlarca su getirme bahanesi ürettiği ama sigaraya hem para hem zaman hem de sağlığını hediye ettiği bir zamanda Ege’nin davranışını takdir etmemek elde mi? Çünkü o daha 7 yaşında Allah’ın ilk emri “Oku”ya sıkı sıkıya bağlanarak Allah’ın özel kullarının aşkla şevkle hayata tutunması hikayeleri ile 70’lik insanlara ders veriyor. Bunu ayakta ve yürekten alkışlıyoruz. Kitap hediye edeni de kitap okuyanı da bu yüzden Allah rızası için çok seviyoruz ve sevmeye de devam edeceğiz.
Kendisi okumayanlar, çocukları da okumayacak zannediyor. Halbuki çocuklarına kitap hediye etse büyükler, belki de Ege gibi hem okuyacak hem de öğretmen ve arkadaşlarının da okumasına vesile olacaklardır.
Bazen ben de arkadaşlarıma kitap hediye etmek istiyorum ve “Bunu çocuklarınıza benden hediye götürün” diye. Ama hiç düşünmeden “bizim çocuklar okumaz ki” diyerek çocuklarına güvenmediklerini” gösteriyorlar. Halbuki çocuk okumazsa bile belki de arkadaşına. öğretmenine hediye eder. “Kitap hediye etme kültürü olmayan” bir toplulukta insanlar ibadeti ile övünüyor ama “oku” emrini yerine getirmemekle de daha çok övünüyorsa ben bunu anlamakta zorluk çekiyorum. “Oku”yu şiddetle emreden Yaradan bunu asla unutmayacak muhakkak.
“Engelleri Aşanlar” kitabımıza eğitimcilerin ve gençlerin ilgi göstererek elden ele okuması ve kitabı hediye edenlere dualar etmesi gerçekten de bizi duygulandırdı. Umarım gelecekte de okuyan çok olacak ve bizler de okurlarımızla gurur duyacağız.
7 yaşında olmasına rağmen sevdiği kitapları, çok sevdiği öğretmenine hediye etmek isteyen Ege öğretmenini gerçekten sevdiğini gösteriyor. Hakikaten seven insanlar sevdiklerine kitap hediye eder çünkü. Ege daha 7 yaşında bunu düşünecek kadar olgunluk gösteriyor, bizlere de ders veriyor ve gençlere olan güven ve sevgimizin artmasına sebep oluyor. Bu ülke Ege gibi gençler sayesinde sırtı yere gelmeyen “lider ülke” olacak mutlaka. Biz yeter ki Ege gibi gençleri kitapsız bırakmayalım. Onlara sevdiğimizi söylemesek de sadece kitap hediye etsek bile Onlar ne kadar sevdiğimizi anlayacaklardır.
Böyle güzel hikayeleri sık sık yaşamak ve bu sütunlarda sizinle de paylaşmak dileğiyle.