Daha önce bir yazımda öneride bulunmuştum:
“Okuma bağımlısı olalım. “yazmıştım.
Bu yazımı kimler okudu, kimler bağımlı oldu bilemem. Kendim tam bağımlı olduğumu biliyorum. Bir lisede konferansa katıldım. Çıkışta konuşmacı yazarla sohbet ettim. Bana bir kitabını imzaladı. “Bunu sen okursun. Başkalarına da okutursun. Okuma bağımlısı olduğunu biliyorum.” Dedi. Kapağın altındaki ilk sayfaya: “Osman Kablan abimize engellilere sevgi saygısını torunlara da aşılaması dileğiyle “yazdı. İmzaladı. Yazı büyük harflerle yazılıydı. Kendi adının üstüne yerleşti. İmza da bu sözün ve yazarın adının altına atıldı. Daha önce yazdığı kitaplarını okudum.
Okuduktan sonra kitapları hakkında kendisiyle konuşmuştum.
Kitabın dizgisini, kapak düzenini çok beğendim. Adını okuyunca irkildim.” Bu söz bana mı?” Diye sordum. Şaka olduğunu anladı. Güldü. “Okuyunca kime olduğunu anlarsın.” Dedi. Ben de güldüm.
Okumak için iki kere elime aldım. Birincide yarısını, ikincide kalan yarısını okudum bitti.
Ne kadar sürede bitirdiğimi sormayın. Burada önemli olan elime alınca neden bırakamadığımdır. İki yüz sayfa kitap bitti. Bu kadar ilgiyle okumak yazarın ustalığından başka bir şey değildir. Nedense yanımızda böyle bir değerin bulunduğundan haberimiz yoktu tanıdık.
Onu tanıyanlara yazılarını okumalarını önersem dudak büküp geçerler. Ancak birkaç kitabını okuyunca değerini anlar okumak için fırsat ararlar.
İnsanları etiketine bakarak değerlendirmek büyük hatadır.
Bu yazar, “kimseye kitabımı okudun mu? Diye sormaz. Kitabımı kaç kişiye okuttun? diye sorar. Kitabın bir sayfasını okuyunca elinden bırakamazsın. Okumaya karşı aşırı istek duyarsın. Kitabı bitirene kadar okuyanlar; artık kitaba aşık, Okumaya bağımlı olurlar.
Hakkında bu kadar söz ettiğim kitap, ilk baskısı iki bin on sekiz yılında çıktı. Kitapla ilgili birçok liselerde konuşmalar yaptı. Birçok il ve ilçelere davet edildi. Konuşmalar yaptı. Okul, il, ilçe yöneticilerinden aldığı destekle kitaplarını daha geniş bir kitleye okutmayı başardı.
Hele bilgi lisesindeki tanıtım programları, Okul müdürü Mustafa Ateş beyin kendisine destekleri küçümsenmez çalışmalardır.
Okuduğum o kitapta seçtiklerimi sizinle paylaşmak istedim. Eminim beğenirsiniz:
** Fatih sultan Mehmet İstanbul’u fethedince bir derviş gelir. “İstanbul’u bizim dualarımızla aldın sultanım.” der. Fatih, kılıcını gösterir ve “bunu payını da unutma.” der.
** Değer veren değer görür.
** İnsan ateş gibidir. Çok yaklaşınca yanarsın. Uzaklaşınca donarsın.
** Hayat hayal ettiğin sürece renklidir.
** Zenginlik çok kişiye faydalı olmaktır.
Cevizi kıramayan hepsini kabuk sanar
Altı kitabı olan yazarın diğer kitaplarını okumaya devam ediyorum.Bu kadar yoğun çalışmaları ve kütüphanelerin zenginliği olacaktır. Çalışmaları hep gelecek nesle yönelik olan TURAN YALÇIN ‘ a teşekkür ederim. 18. 03 .2020